Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Nedir?
DİKKAT EKSİKLİĞİ VE HİPERAKTİVİTE BOZUKLUĞU
Dikkat eksikliği
ve hiperaktivite en yaygın olarak görülen çocukluk dönemi bozukluğudur.
Hiperaktif çocuk; çocuğun gelişim dönemine göre, akranlarına göre
normalden çok daha fazla hareketli olması denilebilir. Hiperaktif çocuklar çok
yüksek enerjiye sahiptirler ve sürekli hareket halindedirler. Elleri, ayakları
kıpır kıpırdır. Sakin bir şekilde duramazlar ve hiçbir neden yokken başkalarını
dürtüp onları rahatsız ederler. Genelde sırası gelmeden konuşurlar.
Dikkat eksikliği olan çocuk; yaptığı işe
belirli bir süre odaklanmada zorluk yaşayan kişilerdir. Konsantre olmakta
zorlanırlar ve her şeyden çok çabuk sıkılırlar ve dikkat gerektiren görevlerden
kaçmaya çalışırlar. Unutkanlık, dalgınlık ve ilgisizlik gözlemlenir. Özellikle okulda dersi takip etmekte ve
ödevlerini yapmakta çok zorluk yaşarlar.
DSM – 5 KRİTERLERİNE GÖRE DEHB
·
Hiperaktivite – dürtüsellik belirtilerinin
altısı ya da daha fazlasının 6 ay süreyle uyumsuzluğa neden olacak şekilde ve
gelişim düzeyine göre aykırı bir derecede sürmesi
·
Dikkatsizlik belirtilerinin altısı ya da daha
fazlasının 6 ay süreyle uyumsuzluğa neden olacak şekilde ve gelişim düzeyine
göre aykırı bir derecede sürmesi
·
Belirtiler 12 yaşından önce çıkıyorsa, bir ya da
daha fazla ortamda görülüyorsa, toplumsal yaşama uyumda okul başarısında veya
mesleki işlevsellikte önemli bozulmalar yaşanıyorsa DEHB tanısı konulabilir.
DEHB tanısı tamamen uzmanlar tarafından
konulmalıdır. DEHB’li çocukların davranışları akranlarının davranışlarına göre
daha çok gelişigüzel olabilmektedir. DEHB davranışsal, bilişsel, duygusal ve
sosyal sorunlara neden olmaktadır.
DEHB ETİYOLOJİSİ
Dikkat eksikliği ve hiperaktivite
bozukluğu genellikle çocukluk döneminde görülür ve yetişkinliğe kadar
sürebilmektedir. Yapılan araştırmalar DEHB kökeninin %70 - %80 oranda genetik
bileşenli olduğunu ortaya koymaktadır. Bu çocukların doğum sırasında ve doğum
öncesinde maruz kaldığı birçok etkenin bu bozukluğu tetiklediği
gözlemlenmiştir. Hamilelikte annenin ilaca maruz kalması, sigara kullanması,
katkı maddeli yiyecekler tüketmesi, zor doğum yaşanması, doğum ağırlığının
düşük olması DEHB oluşmasında önemli
faktörlerdir. Ayrıca ebeveyn – çocuk ilişkisinin de nörobiyolojik faktörleri
etkilediği gözlemlenmiş ve ihmal edilen, baskı altında büyüyen ve tacize maruz
kalan çocuklar bu bozukluğu daha sık yaşamaktadırlar.
DEHB TEDAVİSİ
DEHB tedavisinde çocuk ve ebeveyn
arasında olumlu bir iş birliği olmalıdır. DEHB tedavisinde kullanılan ilaçlar
dikkat arttırmayı ve davranışların kontrol edilmesini sağlar. Kullanılan bazı
ilaçlar şunlardır: ritalin, adderall. İlaç tedavisinin yanında çoklu model
terapisi, davranış terapisi, bilişsel- davranışçı terapiler ve okul temelli
müdahaleler kullanılmaktadır.
KAYNAKÇA
Kring Ann M. ve Johnson Sheri L, Anormal Psikoloji, Çev.
Muzaffer Şahin, Nobel yayınları, Ankara, 2019.
Stajyer Psikolojik Danışman MEDİNE ERBİL