Sana Böyle Yapıyor
“SANA
BÖYLE YAPIYOR!”
Anne
babalar bazen çocuklarının öğretmenlerinden, bakıcısından, anneannesinden,
babaannesinden “çok uslu bir çocuk hiç sorun çıkartmıyor” sözlerini duyup
şaşırırlar. Hatta bazen “sana böyle yapıyor” denir. Haliyle anne ve baba niye
bize böyle yapıyor diye düşünmeye başlar. Bu aslında toplumda yaygın bir
durumdur. Çocukların anne babalarına hırçın davranması ve onların yanına
gittiğinde ağlaması oldukça normaldir. Çocuklar gün içinde yaşadıkları olumsuz,
gergin durumları içlerinde biriktirirler. Bu biriken duyguları bir şekilde
dışarı atmaları gerekir. Bunun için en uygun yer güvendiği bir yetişkinin
yanıdır. Yani çocuklar aslında anne ve babalarının yanında duygularını
boşaltırlar. Bu sağlıklı ve beklendik bir durumdur.
Bu
gibi durumlarda ailelere, çocuklarının yanında olabildiğince sakin kalmaları ve
kabul edici olmaları tavsiye edilir. Anne ve babanın ruhsal olarak dengede
kalması çocuk için kaynak niteliğindedir. Çocuk bu kaynaktan yararlanır ve bir
süre duygusunu yaşadıktan sonra sakinleşir. Bu sırada çocuğunuzda gördüğünüz
duygu neyse onu yansıtabilirsiniz. Örnek cümleler:
1.
Çok
öfkelenmişsin
2.
Sen
sakinleşene kadar buradayım, sakinleşmeni bekliyorum
3.
Evet,
anlıyorum öfkeni dışarı atmaya ihtiyacın var. Ben yanındayım
4.
Çok
üzgünsün
5.
İstersen
sarılabiliriz
Bu
vb. cümleleri sesinizle destekleyerek kullanabilirsiniz. Burada önemli olan
sizin duygusal olarak nötr kalabilmenizdir. Siz bu cümleleri kurarken çocuğunuz
daha da agrasifleşebilir ama mutlaka sizi dinliyordur, olabildiğince sakin
kalmaya çalışın. Anlaşıldığını hisseden çocuk sakinleşecektir.
Çocuklar
ebeveynlerinin ilgisine ihtiyaç duyduğu zamanlarda da ağlayabilir ya da
hırçınlaşabilirler. Eğer ebeveyn gün içinde çocuğun ihtiyaç duyduğu dikkat ve
ilgiyi sağlayamazsa çocuk dikkat çekmek için bu tip bir yol seçebilir. Çocuğun
ne zamanlarda ağladığına dikkat ederek önleme amaçlı ilgi, sevgi saatleri
yapılabilir. Bu saatlerde tüm ilgi ve odak çocukta olur.
Bir
diğer sebep de çocuğun duygu düzenleme becerisini henüz kazanmaması olabilir.
Dolayısıyla, içlerinde biriken duygusal yoğunluğu dışarı atmanın bir yolu da
hırçınlaşmaktır. Yani çocuğunuzun öfkesi, hırçınlığı, ağlama krizleri size
garezi olduğundan değildir. Ya da siz kötü anne baba olduğunuzdan değildir.
Bunu bilerek hareket ettiğinizde kendinizi rahat hissedersiniz; aynı zamanda
kaygı düzeyiniz azaldığından durumu daha iyi yönetebilirsiniz. Böylece
çocuğunuzu anlamaya çalışabilir onun asıl ihtiyaçlarını görebilirsiniz.
Çocuklar bu tip durumlarda yoğun duygusal desteğe ihtiyaç duyar. Bu süreçte
sabırlı olmak, çocuklarınızı dinlemek, anlamaya çalışmak ve onlar için güvenli
bir ortam sağlamak duygusal ihtiyaçlarını karşılamaya yardımcı olacaktır.
Ne
yaparsanız yapın durumun değişmediğini gözlemlediğinizde psikolojik destek
alabilirsiniz. Terapi süreci içerisinde çocuğunuz duygu düzenleme becerisi
kazanır ve duygularını ifade etmeyi öğrenir. Böylece gün içerisinde yaşadığınız
gerilimler azalmış olur.
Psikolojik Danışman Gizem Küçükkaya