Menu
2023-11-13 19:39:52
2 dk okuma süresi
Sana Böyle Yapıyor

Sana Böyle Yapıyor

“SANA BÖYLE YAPIYOR!”

Anne babalar bazen çocuklarının öğretmenlerinden, bakıcısından, anneannesinden, babaannesinden “çok uslu bir çocuk hiç sorun çıkartmıyor” sözlerini duyup şaşırırlar. Hatta bazen “sana böyle yapıyor” denir. Haliyle anne ve baba niye bize böyle yapıyor diye düşünmeye başlar. Bu aslında toplumda yaygın bir durumdur. Çocukların anne babalarına hırçın davranması ve onların yanına gittiğinde ağlaması oldukça normaldir. Çocuklar gün içinde yaşadıkları olumsuz, gergin durumları içlerinde biriktirirler. Bu biriken duyguları bir şekilde dışarı atmaları gerekir. Bunun için en uygun yer güvendiği bir yetişkinin yanıdır. Yani çocuklar aslında anne ve babalarının yanında duygularını boşaltırlar. Bu sağlıklı ve beklendik bir durumdur.

Bu gibi durumlarda ailelere, çocuklarının yanında olabildiğince sakin kalmaları ve kabul edici olmaları tavsiye edilir. Anne ve babanın ruhsal olarak dengede kalması çocuk için kaynak niteliğindedir. Çocuk bu kaynaktan yararlanır ve bir süre duygusunu yaşadıktan sonra sakinleşir. Bu sırada çocuğunuzda gördüğünüz duygu neyse onu yansıtabilirsiniz. Örnek cümleler:

1.      Çok öfkelenmişsin

2.      Sen sakinleşene kadar buradayım, sakinleşmeni bekliyorum

3.      Evet, anlıyorum öfkeni dışarı atmaya ihtiyacın var. Ben yanındayım

4.      Çok üzgünsün

5.      İstersen sarılabiliriz

Bu vb. cümleleri sesinizle destekleyerek kullanabilirsiniz. Burada önemli olan sizin duygusal olarak nötr kalabilmenizdir. Siz bu cümleleri kurarken çocuğunuz daha da agrasifleşebilir ama mutlaka sizi dinliyordur, olabildiğince sakin kalmaya çalışın. Anlaşıldığını hisseden çocuk sakinleşecektir.

Çocuklar ebeveynlerinin ilgisine ihtiyaç duyduğu zamanlarda da ağlayabilir ya da hırçınlaşabilirler. Eğer ebeveyn gün içinde çocuğun ihtiyaç duyduğu dikkat ve ilgiyi sağlayamazsa çocuk dikkat çekmek için bu tip bir yol seçebilir. Çocuğun ne zamanlarda ağladığına dikkat ederek önleme amaçlı ilgi, sevgi saatleri yapılabilir. Bu saatlerde tüm ilgi ve odak çocukta olur.

Bir diğer sebep de çocuğun duygu düzenleme becerisini henüz kazanmaması olabilir. Dolayısıyla, içlerinde biriken duygusal yoğunluğu dışarı atmanın bir yolu da hırçınlaşmaktır. Yani çocuğunuzun öfkesi, hırçınlığı, ağlama krizleri size garezi olduğundan değildir. Ya da siz kötü anne baba olduğunuzdan değildir. Bunu bilerek hareket ettiğinizde kendinizi rahat hissedersiniz; aynı zamanda kaygı düzeyiniz azaldığından durumu daha iyi yönetebilirsiniz. Böylece çocuğunuzu anlamaya çalışabilir onun asıl ihtiyaçlarını görebilirsiniz. Çocuklar bu tip durumlarda yoğun duygusal desteğe ihtiyaç duyar. Bu süreçte sabırlı olmak, çocuklarınızı dinlemek, anlamaya çalışmak ve onlar için güvenli bir ortam sağlamak duygusal ihtiyaçlarını karşılamaya yardımcı olacaktır.

Ne yaparsanız yapın durumun değişmediğini gözlemlediğinizde psikolojik destek alabilirsiniz. Terapi süreci içerisinde çocuğunuz duygu düzenleme becerisi kazanır ve duygularını ifade etmeyi öğrenir. Böylece gün içerisinde yaşadığınız gerilimler azalmış olur.

                                                                              Psikolojik Danışman Gizem Küçükkaya